Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Duo Reges: constructio interrete. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur;

Bork

Eadem fortitudinis ratio reperietur.

Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?

Deinde concludebas summum malum esse dolorem, summum bonum voluptatem! Lucius Thorius Balbus fuit, Lanuvinus, quem meminisse tu non potes.

An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Quis enim redargueret? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur,
primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in
conficiendis voluptatibus?

In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno
commutare gestiret.

• Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;
• Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.
• Equidem, sed audistine modo de Carneade?
• Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.
• Quae contraria sunt his, malane?
• Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit.

1. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
2. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.