Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Aliter autem vobis placet. Duo Reges: constructio interrete. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Est, ut dicis, inquam. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.

Nec enim, cum tua causa cui commodes, beneficium illud habendum est, sed faeneratio, nec gratia deberi videtur ei, qui sua causa commodaverit.

An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Nam ante Aristippus, et ille melius. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?

Bork: Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est.
Quonam, inquit, modo?: Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.

Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;
Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis.
Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt.

Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.
Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria?
Bork

Erit enim mecum, si tecum erit. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Illa tamen simplicia, vestra versuta. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Cur, nisi quod turpis oratio est? Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Id enim ille summum bonum eu)qumi/an et saepe a)qambi/an
appellat, id est animum terrore liberum.

Aut etiam, ut vestitum, sic sententiam habeas aliam
domesticam, aliam forensem, ut in fronte ostentatio sit,
intus veritas occultetur?